Nooit meer naar huis!
Blijf op de hoogte en volg Kim
19 Oktober 2014 | Ghana, Mampong
Wat een belevenissen weer deze week! Hebben genoeg buikspieren gekweekt van het lachen. En weer genoeg uitdagingen gehad en een nieuw huisdier op bezoek!
Maandag weer een leuke dag op stage gehad. De kinderen raken steeds meer aan je gewend en komen met de leukste vragen. De kinderen wisten nog niet waar ik vandaan kwam, dus dat werd raden. De meest hilarische landen kwamen voorbij: Brazilië, China, Indonesië, Afrika en Amerika. Dacht dat ik een echte Hollander was maar toch niet! Uiteindelijk zijn ze erachter gekomen dat ik uit Nederland kwam en wilden zij allemaal graag mee terug. Dat wordt proppen dan in de koffers;).
Dinsdag zijn we naar de immigratie geweest om onze visums te verlengen. De heenreis was al een hele belevenis op zich. Hele steile bergen die we moesten ‘beklimmen’. Daar ging Emmanuel in zijn rode autootje met een snelheid van wel 20 km per uur de berg op. We dachten haast dat we weer naar beneden zouden rollen, maar gelukkig zijn we lachend de bergen opgekomen. Een aantal keer flink ingehaald door allerlei auto’s maar gelukkig veilig aangekomen. Bij de immigratie dachten ze dat ik 10 jaar in Ghana wilde blijven, nou ik vind het heel leuk hier maar 10 jaar is wel erg lang. Wat bleek, ze hadden naar de geldigheid van mijn paspoort gekeken en niet naar de duur van ons verblijf. ’s Avonds hebben wij ons eerste echte Ghanese maaltijd gehad. We werden uitgenodigd om bij Emmanuel en zijn vrouw te gaan eten. Wat een prachtig huis hadden zij met een geweldig uitzicht! En twee hele schattige kinderen. We hebben plantain gegeten een soort gefrituurde banaan met koude bonen en corned beef (volgens Karlijn kattenvoer). Ik heb braaf mijn bordje leeg gegeten.
Woensdag weer naar stage geweest en voor het eerst alleen voor de klas gestaan. Mijn begeleidster moest kinderen trainen met netball, dus of ik even rekenen kon geven. Gelukkig heb ik een klas vol schatten van kinderen en ging het helemaal goed. ’s Middags hebben we onze Afrikaanse jurken opgehaald en gelijk een nieuwe besteld;) Ze zijn ook zo leuk!
Donderdag mocht ik mijn eerste Science les geven over soil. Het was wat moeilijk in het Engels maar de kinderen begrepen het! En mijn begeleidster liep halverwege de klas weg, dus dat zal vast betekenen dat ik het goed doe. Een mooie poster geknutseld om de kinderen toch wat beeldmateriaal te laten zien. Mijn begeleidster vond het dit heel leuk, dus nu mag ik iedere les aan de knutsel! Gelukkig vind ik dat heerlijk om te doen.
Vrijdag weer naar stage geweest om onze dag van dinsdag in te halen. ’s Ochtends mijn tweede Sciense les gegeven en mocht ineens een Engelse les geven. Mijn begeleidster had wat woorden op het bord geschreven die ik met de kinderen even moest doornemen (lees: oplezen, nazeggen, nog een keer nazeggen, spellen en weer nazeggen). Sta ik leuk voor de klas Engelse woorden op te lezen komen daar Richmond, Emmanuel, de headmaster, Ivette en Henk (zij zijn van de Holland Ghana foundation) ineens de klas inlopen. Richmond maakte foto’s en Ivette filmde alles. Oké, verstand op nul en net doen alsof ze er niet zijn. Mijn begeleidster wist dat zij kwamen kijken in de klas. Ze vond het beter dat ze zagen dat ik hier iets deed, dan dat ik maar op een stoeltje zat. Alsof ik nog niet genoeg uitdaging gehad had, mocht ik ook nog even van half 1 tot 2 uur alleen voor de klas staan. Mijn begeleidster moest weer gaan trainen met een groep kinderen. Ga maar wat spelletjes doen waar ze wat van kunnen leren. Oké, wat kunnen we doen in anderhalf uur zonder dat de kinderen het beu raken? Dan maar alle educatieve spelletjes uit mijn mouw schudden die we op de PABO geleerd hebben. Wat een geweldige kinderen heb ik toch, ze vonden het zo leuk dat ze niet eens pauze wilden houden! Na ze een paar keer nadrukkelijk gezegd te hebben dat we na de pauze weer verder zouden gaan gingen ze toch echt even naar buiten. Daarna weer verder gaan met het spelprogramma en de middag aardig vol gekregen. Wat heb ik genoten van de middag en de kinderen die zo goed meededen. Een goede afsluiting van deze week.
Zaterdag zijn we naar het hotel van Ivette en Henk geweest en hebben daar een heerlijke lunch gehad met een prachtig uitzicht. Wat was dat genieten zeg. Hebben daar kinderen ontmoet die gesponsord worden door verschillende mensen uit Nederland, zodat zij ook de kans krijgen op goed onderwijs. Dan mag ik toch wel stoppen met zeuren over alles wat wij moeten doen voor school. Wij kunnen tenminste naar school. Aankomende week gaan wij met Ivette en Henk op pad en gaan we verschillende projecten bezoeken die zij hebben opgezet. Dit wordt vast weer een fantastische week!
Oh ja voor ik het vergeet, mijn nieuwe huisdier. Karlijn en ik wilden lekker een filmpje gaan kijken. Zit er een salamander in mijn kamer! Karlijn er achteraan met een bekertje en ze had hem bijna, maar toen viel de stroom viel! Pikken donker natuurlijk en het mooiste van alles was dat het beestje het leuk vond om over mijn voet te lopen. Ik natuurlijk weer gillen en Richard was in twee tellen bij ons. Hij heeft hem gevangen en weggehaald, ik weer een veilige nachtrust;)
Zondag hebben we aan school gewerkt en ’s avonds mochten we weer komen eten bij Emmanuel. Dit keer kregen we palm nut soup met yam. Een soort aardappels in een sausje met vlees, dit was echt heerlijk! Ivette en Henk kwamen ook mee eten dus dat was een gezellige afsluiting van het weekend. Ben benieuwd wat volgende week weer gaat brengen!
Heel veel liefs van een genietend, gelukkig mens!
P.S. Om even terug te komen op de titel, mama ik kom wel weer terug hoor;)
XXXXXXX
Maandag weer een leuke dag op stage gehad. De kinderen raken steeds meer aan je gewend en komen met de leukste vragen. De kinderen wisten nog niet waar ik vandaan kwam, dus dat werd raden. De meest hilarische landen kwamen voorbij: Brazilië, China, Indonesië, Afrika en Amerika. Dacht dat ik een echte Hollander was maar toch niet! Uiteindelijk zijn ze erachter gekomen dat ik uit Nederland kwam en wilden zij allemaal graag mee terug. Dat wordt proppen dan in de koffers;).
Dinsdag zijn we naar de immigratie geweest om onze visums te verlengen. De heenreis was al een hele belevenis op zich. Hele steile bergen die we moesten ‘beklimmen’. Daar ging Emmanuel in zijn rode autootje met een snelheid van wel 20 km per uur de berg op. We dachten haast dat we weer naar beneden zouden rollen, maar gelukkig zijn we lachend de bergen opgekomen. Een aantal keer flink ingehaald door allerlei auto’s maar gelukkig veilig aangekomen. Bij de immigratie dachten ze dat ik 10 jaar in Ghana wilde blijven, nou ik vind het heel leuk hier maar 10 jaar is wel erg lang. Wat bleek, ze hadden naar de geldigheid van mijn paspoort gekeken en niet naar de duur van ons verblijf. ’s Avonds hebben wij ons eerste echte Ghanese maaltijd gehad. We werden uitgenodigd om bij Emmanuel en zijn vrouw te gaan eten. Wat een prachtig huis hadden zij met een geweldig uitzicht! En twee hele schattige kinderen. We hebben plantain gegeten een soort gefrituurde banaan met koude bonen en corned beef (volgens Karlijn kattenvoer). Ik heb braaf mijn bordje leeg gegeten.
Woensdag weer naar stage geweest en voor het eerst alleen voor de klas gestaan. Mijn begeleidster moest kinderen trainen met netball, dus of ik even rekenen kon geven. Gelukkig heb ik een klas vol schatten van kinderen en ging het helemaal goed. ’s Middags hebben we onze Afrikaanse jurken opgehaald en gelijk een nieuwe besteld;) Ze zijn ook zo leuk!
Donderdag mocht ik mijn eerste Science les geven over soil. Het was wat moeilijk in het Engels maar de kinderen begrepen het! En mijn begeleidster liep halverwege de klas weg, dus dat zal vast betekenen dat ik het goed doe. Een mooie poster geknutseld om de kinderen toch wat beeldmateriaal te laten zien. Mijn begeleidster vond het dit heel leuk, dus nu mag ik iedere les aan de knutsel! Gelukkig vind ik dat heerlijk om te doen.
Vrijdag weer naar stage geweest om onze dag van dinsdag in te halen. ’s Ochtends mijn tweede Sciense les gegeven en mocht ineens een Engelse les geven. Mijn begeleidster had wat woorden op het bord geschreven die ik met de kinderen even moest doornemen (lees: oplezen, nazeggen, nog een keer nazeggen, spellen en weer nazeggen). Sta ik leuk voor de klas Engelse woorden op te lezen komen daar Richmond, Emmanuel, de headmaster, Ivette en Henk (zij zijn van de Holland Ghana foundation) ineens de klas inlopen. Richmond maakte foto’s en Ivette filmde alles. Oké, verstand op nul en net doen alsof ze er niet zijn. Mijn begeleidster wist dat zij kwamen kijken in de klas. Ze vond het beter dat ze zagen dat ik hier iets deed, dan dat ik maar op een stoeltje zat. Alsof ik nog niet genoeg uitdaging gehad had, mocht ik ook nog even van half 1 tot 2 uur alleen voor de klas staan. Mijn begeleidster moest weer gaan trainen met een groep kinderen. Ga maar wat spelletjes doen waar ze wat van kunnen leren. Oké, wat kunnen we doen in anderhalf uur zonder dat de kinderen het beu raken? Dan maar alle educatieve spelletjes uit mijn mouw schudden die we op de PABO geleerd hebben. Wat een geweldige kinderen heb ik toch, ze vonden het zo leuk dat ze niet eens pauze wilden houden! Na ze een paar keer nadrukkelijk gezegd te hebben dat we na de pauze weer verder zouden gaan gingen ze toch echt even naar buiten. Daarna weer verder gaan met het spelprogramma en de middag aardig vol gekregen. Wat heb ik genoten van de middag en de kinderen die zo goed meededen. Een goede afsluiting van deze week.
Zaterdag zijn we naar het hotel van Ivette en Henk geweest en hebben daar een heerlijke lunch gehad met een prachtig uitzicht. Wat was dat genieten zeg. Hebben daar kinderen ontmoet die gesponsord worden door verschillende mensen uit Nederland, zodat zij ook de kans krijgen op goed onderwijs. Dan mag ik toch wel stoppen met zeuren over alles wat wij moeten doen voor school. Wij kunnen tenminste naar school. Aankomende week gaan wij met Ivette en Henk op pad en gaan we verschillende projecten bezoeken die zij hebben opgezet. Dit wordt vast weer een fantastische week!
Oh ja voor ik het vergeet, mijn nieuwe huisdier. Karlijn en ik wilden lekker een filmpje gaan kijken. Zit er een salamander in mijn kamer! Karlijn er achteraan met een bekertje en ze had hem bijna, maar toen viel de stroom viel! Pikken donker natuurlijk en het mooiste van alles was dat het beestje het leuk vond om over mijn voet te lopen. Ik natuurlijk weer gillen en Richard was in twee tellen bij ons. Hij heeft hem gevangen en weggehaald, ik weer een veilige nachtrust;)
Zondag hebben we aan school gewerkt en ’s avonds mochten we weer komen eten bij Emmanuel. Dit keer kregen we palm nut soup met yam. Een soort aardappels in een sausje met vlees, dit was echt heerlijk! Ivette en Henk kwamen ook mee eten dus dat was een gezellige afsluiting van het weekend. Ben benieuwd wat volgende week weer gaat brengen!
Heel veel liefs van een genietend, gelukkig mens!
P.S. Om even terug te komen op de titel, mama ik kom wel weer terug hoor;)
XXXXXXX
-
20 Oktober 2014 - 00:20
Arlinda:
Fantastisch je verhalen...het gaat prima goed bezig Kim!
Ik lees je belevenissen graag ik ben trots op je ik kijk weer uit naar het volgende avontuur van jou aan de andere kant van de wereld !
Veel liefs en dikke kus Arlinda -
20 Oktober 2014 - 02:50
Karlijn De Noord:
Kimmie, wat ontzettend leuk om te lezen wat je allemaal doet!! Geniet ervan en vind het zo gaaf dat je dit doet en vooral het lesgeven, heel vet!!
Keep up the good work girl!
Kusjes Karlijn -
20 Oktober 2014 - 06:41
Melloney:
Wat schrijf je toch leuk! Was even bang dat je vanwege een of ander ebola geval niet meer naar huis mocht, maar dat is gelukkig niet het geval! Weer succes deze week!! Liefs xxx -
20 Oktober 2014 - 09:05
Bianca:
Kimmiee,
Gaat helemaal goed lees ik weer! Superleuk!! En lesgeven gaat als vanzelf ;) Knap hoor!
Geniet er nog van, en veel plezier
xxxxx -
20 Oktober 2014 - 10:09
Nancy:
Zeg, wil je dat nooit meer doen ;) Haha, ben blij dat je zo'n heerlijke week met lekker eten (kan me wel iets voorstellen bij Karlijn haar reactie) hebt gehad!
Liefs, mama xxx -
20 Oktober 2014 - 10:46
Petra:
Hoi
Ik zie jullie helemaal met z n drieën in die gammele auto zitten, met de slappe lach. Misschien kan er wat sponsor geld naar de garage, zodat Emanuel veilig voor de foundation kan werken.
Ben benieuwd wat jullie deze week gaan tegenkomen.
Gr Pera -
20 Oktober 2014 - 12:15
Chantal:
Wat fijn om weer van je te horen, en te weten dat je het naar je zin hebt en gelukkig bent.
Kim, dit is een geweldige ervaring die niemand meer van je kan afpakken, geniet nog lekker en schrijf meer van je heerlijke verhalen want ik zit ze met een lach op mijn gezicht te lezen.
Ik ben supertrots dat je mijn petekind bent!! Dikke kus ook van Bibi. -
20 Oktober 2014 - 17:42
Irene Heijman Oma:
Hoi kame, leuk weer wat van je te horen, wat een leuke geweldige verhalen, en wat je allemaal meemaakt daar .super nu ben jij wel blij zeker , ik denk dat ik ook maar een paar maanden kom, lijkt mij heel interessant. Ik ben blij dat je het nu naar je zin hebt daar. Eigenlijk moet je het allemaal filmen. Ik heb jullie video van de stortregen gezien. Wat een lol.ik kon niet eerder reageren want ik had geen internet. Geweldig dit weer gelezen te hebben. Je doet het SUPER Kim. Ben super trots op je je. Gr.en tot donderdagavond. Xxxxxx. Bye Bye.gr. aan sanne en karlijn.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
